ما باید به زندگی از عینک امتحان نگاه کنیم؛ نه با حادثه ها به شکل امتحان نگاه کنیم، به غیر حادثه‌ها هم با نگاه امتحان نگاه کنیم. بعضی‌ها نشستند و می‌خواهند نمرات امتحانی را بشمارند.
به گزارش جهان، در ادامه صوتی از سخنرانی حجت الاسلام پناهیان با موضوع "عینک امتحان" آمده است؛ پناهیان در این سخنرانی به مهم ترین امتحانات الهی اشاره می کند٬ و ابراز می کند: پدیده های بسیار روشن و واضحی در انسان هستند که برای ما روشن است ولی انگار عمیقا ارتباط با آن برقرار نکرده ایم و متناسب با آن رفتار نمی کنیم
به عنوان نمونه٬ ما با مفهوم امتحان آشنا هستیم٬ هم در زندگی خودمان با امتحانات سرکار داریم٬ و هم در رابطه بین خودمان و خدا خیلی شنیدیم و گاهی هم حس کردیم که خداوند متعال دارد از ما امتحان می گیرد٬ و خدا بندگان خودشان را به چیزی مبتلا می کند که بتواند از آنها امتحان بگیرد.
مفهوم امتحان برای ما کم و بیش روشن است٬ پدیده امتحان را کم و بیش با آن مواجه می شویم٬ ولی چرا عمیقا با آن ارتباط برقرار نمی کنیم؟کسی که بخواهد عمیقا با امتحان ارتباط برقرار کند٬ طبق آن چیزی که قرآن می گوید٬ باید کل زدگی را از دریچه امتحان ببیند.
آیا امتحان یک حادثه ویژه است؟ آیا امتحان پدیده خاصی است که گاهی در زندگی انسان اتفاق می افتد؟
ما باید به زندگی از عینک امتحان نگاه کنیم؛ نه با حادثه ها به شکل امتحان نگاه کنیم، به غیر حادثه ها هم با نگاه امتحان نگاه کنیم. بعضی ها نشستند و می خواهند نمرات امتحانی را بشمارند؛ ولی ما در اینجا که نمره نداریم، اینکه چرا این کم است و چرا زیاد است، همه اینها امتحان است.
از دریچه امتحان به زندگی نگاه کردن یعنی درست نگاه کردن؛ جالب اینجا است که طرف از دریچه امتحان به زندگیش نگاه نمیکنه بعد می خواهد زندگیش را درست کند؛ این که نمیشه.
مفهوم امتحان برای ما کم و بیش روشن است٬ پدیده امتحان را کم و بیش با آن مواجه می شویم٬ ولی چرا عمیقا با آن ارتباط برقرار نمی کنیم؟کسی که بخواهد عمیقا با امتحان ارتباط برقرار کند٬ طبق آن چیزی که قرآن می گوید٬ باید کل زدگی را از دریچه امتحان ببیند.
آیا امتحان یک حادثه ویژه است؟ آیا امتحان پدیده خاصی است که گاهی در زندگی انسان اتفاق می افتد؟
ما باید به زندگی از عینک امتحان نگاه کنیم؛ نه با حادثه ها به شکل امتحان نگاه کنیم، به غیر حادثه ها هم با نگاه امتحان نگاه کنیم. بعضی ها نشستند و می خواهند نمرات امتحانی را بشمارند؛ ولی ما در اینجا که نمره نداریم، اینکه چرا این کم است و چرا زیاد است، همه اینها امتحان است.
از دریچه امتحان به زندگی نگاه کردن یعنی درست نگاه کردن؛ جالب اینجا است که طرف از دریچه امتحان به زندگیش نگاه نمیکنه بعد می خواهد زندگیش را درست کند؛ این که نمیشه.
دنیا فقط امتحان است، البته در امتحان سختی و آسانی است؛ در امتحان شادی و غم است؛ کدام شادی را خدایا به ما می‌دهی، آن شادی که خدا بتواند ما را با آن امتحان کند؛ لذا می فرماید وقتی من شادی و غم را بهت میدم، وقتی شادی دادم نگی خدا به من احترام داده، خدا پاداش و شادی را در آخرت می دهد، و وقتی بلا بهت می دم نگو خدا به من اهانت کرد، بلکه خدا دارد امتحان می گیرد.
پس معلوم است که ما برای امتحان آفریده شده این و تمام طراحی ها برای امتحان است.
البته در جاهایی هم داریم که آنجا می شود امتحان نهایی، که استثناهایی وجود دارد؛ مثلا عمر سعد در کربلا داشت از همین امتحانات عادی می داد، که به یکباره در آن امتحان رد شد، و آن امتحانش شد امتحان نهایی.
چگونه و با چه عینکی به زندگی نگاه کنیم؟ 
